• شب ؛ از کنجِ کتابخانه .‌آن گوشه‌ی سمتِ راست.
    از «آنچه نوشته‌ام» رضا براهنی ۱۳۶۹/۱۰/۱۰

    #رضا_براهنی #رضابراهنی

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

تصویر
یکشنبه ، چهارم ذی‌الحجه‌ی ۱۳۲۱ ، یادداشتِ محمدعلی‌فروغی [حجره‌ی آقا شیخ حسن] ، صفحه‌ی ۱۲۱ این خرداد که رفت و این تیرِ بی‌وفا که با اوییم را من فقط خواندم ، با کتاب‌ها هم‌بستر می‌شدم و تا می‌توانستم دور می‌شده‌ام از نَفَس‌ها ، کنار می‌کشیده‌ام از کسان. از انبوهِ خوانده‌ها یادداشت‌های فروغی را هر چه بود دیگر تمام کردم ، یعنی دیگر جسته‌گریخته‌خواندن نبود ، تمام‌اش کردم و در طول راه دیدم که او در حاشیه‌هاست که بی‌نهایت جذاب می‌نماید. او را در حاشیه‌هاست که بیشتر دوست دارم. گاه بسانِ مردی‌ست اتوکشیده که بدش نمی‌آید کمی بی‌نزاکتی کند ، بد دهان باشد و گاه بسانِ پسربچه‌ای‌ست با شیطنت‌های ایرانیِ ایرانی. آنجا که مثلن دختری زیبا می‌بیند ، شیطنتی می‌کند ، یا به لباس خانم‌ها دقت می‌کند و نظر می‌دهد ، یا آنجا که در نافِ فرنگستان دلتنگیِ خانه و زن و بچه را می‌کند و یا آنجا که نمی‌تواند جلوی خود بگیرد و جلوی کتابفروشی‌ها وسوسه می‌شود و کتاب می‌خرد و کتاب می‌خرد و فکرِ هیچ چیز را هم نمی‌کند. این جایی‌ست که با او همراه و هم‌دل‌ام من. این بیماری‌ای‌ست که در خاطراتِ تمامِ آن‌ها که دوست‌شان دارم جسته‌ا
بیشتر بخوانيد
تصویر
چیست این آدمیزادِ دو پا ، تعادل‌اش معلولِ چیزها و کسانی‌ست که ممکن است دقیقه‌ای هم از نزدیک نبیندشان ، امّا مادامی که عالم به رفتن‌شان می‌شود ، نیستی‌شان هست می‌شود ، انگار از لحظه‌ای که می‌روند دیگر نمی‌روند. شهر خالی می‌شود از نبودشان: [نبودش] ــ باری ، خانم شهین خسروی‌نژاد را من خودْ کشف کردم. شعرِ این شاعره‌ی بزرگوار من را به هیجان در می‌آورد ، گشتم و جستم جز یک کتاب و چند مقاله و مجله که برای سیرآبیِ من اندک بود چیزی دستگیرم نشد تا خودِ بزرگوارش با یک مهربانیِ غیرقابلِ وصف در این دوره‌ی بی‌مهری‌ها سیرآب کرد مرا و کتاب‌هاش را برام فرستاد. با وجد و‌ شور ورق می‌زنم و‌ می‌خوانم. این قطعه شعر درخشان از کتابِ رامش است که بی‌اغراق آرزوی خواندن‌اش را داشتم. هر آنچه‌از او هست را جستم و‌ خواندم و به روزهای آتی چیزی جز خواندنِ کتاب‌شعرهای خانم خسروی نژاد نمی‌خواهم. از هر آنچه هست و بود ، از هر رنج و از هر دردِ این روزگارِ بی‌وفا پناه بر شعر ـــ گفتم امروز که کاش شاهرخ مسکوب زنده بود. وقتی دوست بزرگوارم آقای محمدرضا شیخی ، کتابِ کیارستمیِ «یوسف اسحاق‌پور» را برام فرستاد و قلب‌ام را روشن ا
بیشتر بخوانيد
تصویر
«شگرفْ» شعرِ یانیس ریتسوس ، فارسیِ فریدون فریاد [کتابِ «تقویم تبعید» ؛ چاپ شده‌ی ۱۳۶۹ نشر البرز] صفحه‌ی ۱۴۳ ـــ میلادِ مفهومِ در هسته‌ی «شعر»ی ، از پسِ توالیِ چند تصویرِ یک‌ اهلِ کلمه‌ی یونانی: میلادِ مرگ‌ و امتدادِ مرگ‌اندیشی ـََــ توقّفی چند در پشتِ درخت‌ها و‌ شمشادهای یک پیاده‌روی تاریک. دست‌های در جیب ، نگاهِ به رقصِ غمگینِ برگ‌ها با طنینِ بوقی در دوردستْ علاوه‌ی بوی دود و چوب با چراغ‌ِ رقصان و لرزانِ سردرِ مغازه‌ای در انتهای کوچه ، موی غمینِ افتاده بر پیشانی ، ریش‌ِ خرماییِ صورتِ مردیْ رنگ‌پریده و آهنگِ رفتن سمتِ خانه: توالیِ کارها و مفهومِ زاییده‌شان ــ‌امتدادِ دلگیری و کتاب‌شعرِ ریتسوس ــ [ #تقویم‌_تبعید ] [ #یانیس_ریتسوس ] [ #فریدون_فریاد ]
بیشتر بخوانيد